Δυσλιπιδαιμία είναι η διαταραχή των λιπιδίων στο αίμα και μπορεί να εμφανιστεί με αυξημένα επίπεδα της ολικής χοληστερίνης , της LDL «κακής» χοληστερίνης , των τριγλυκεριδίων (πάνω από 150 mg/dl) και με χαμηλά επίπεδα της HDL «καλής» χοληστερίνης.
Τα παραπάνω συνιστώμενα όρια μπορεί να τροποποιηθούν ανάλογα με τις οδηγίες του γιατρού σας, εάν συνυπάρχουν και άλλοι παράγοντες κινδύνου για καρδιαγγειακά νοσήματα ή ατομικό ιστορικό νόσων.

Η LDL «κακή» χοληστερίνη αποτελεί την κύρια πηγή στένωσης των αρτηριών, καθώς συμβάλλει στο σχηματισμό της αθηρωματικής πλάκας.  Εναποθέτει χοληστερίνη στο τοίχωμα των αρτηριών αυξάνοντας έτσι τον κίνδυνό μας για τα καρδιαγγειακά νοσήματα.

Τα αυξημένα επίπεδα της ολικής χοληστερίνης και ιδιαίτερα της LDL «κακής» χοληστερίνης σχετίζονται άμεσα με την εμφάνιση καρδιαγγειακών νοσημάτων.

Η HDL «καλή» χοληστερίνη βοηθάει στο να μην συσσωρευτεί η χοληστερίνη στα τοιχώματα των αρτηριών. Βοηθάει στο να αφαιρείται η χοληστερίνη από το τοίχωμα των αρτηριών ελατώνοντας έτσι τον κίνδυνό μας για τα καρδιαγγειακά νοσήματα.

Όσο υψηλότερες είναι οι τιμές της HDL χοληστερίνης, τόσο μικρότερη είναι η πιθανότητα για καρδιαγγειακή νόσο.
Η υψηλή χοληστερίνη αίματος από μόνη της δεν προκαλεί συμπτώματα, οπότε μπορεί κάποιος να μην γνωρίζει ότι οι τιμές χοληστερίνης του είναι υψηλές.  

Υπάρχουν διαφορετικές μορφές δυσλιπιδαιμίας;
      Ως δυσλιπιδιαμία χαρακτηρίζονται οι περιπτώσεις:
-Υπερχοληστερολαιμίας (αύξηση χοληστερόλης και LDL με φυσιολογικά τριγλυκερίδια).
-Υπερτριγλυκεριδαιμίας (αύξηση τριγλυκεριδίων).
-Μικτής-συνδυασμένης δυσλιπιδαιμίας (συνύπαρξη υπερχοληστερολαιμίας και υπερτριγλυκεριδαιμίας).
-Μεμονωμένης διαταραχής λόγω μείωσης της ΗDL ή και συνδυασμός με άλλες διαταραχές – συχνότερα με αυξημένα τριγλυκερίδια.
Οι δυσλιπιδαιμίες χωρίζονται σε πρωτοπαθείς και δυτεροπαθείς. Οι πρώτες οφείλονται σε γενετικές διαταραχές ενώ οι δεύτερες σε συνυπάρχοντα νοσήματα ή καταστάσεις.

Ποια είναι τα αίτια που την προκαλούν;
     Η δυσλιπιδαιμία αντιστοιχεί στο 3-5% του γενικού πληθυσμού και μπορεί να οφείλεται:
-Σε κληρονομικά αίτια: Οι δυσλιπιδαιμίες αυτού του τύπου είναι σπανιότερες και χαρακτηρίζονται από σημαντικές διαταραχές στα επίπεδα των λιπιδίων και συχνότερα κλινικά ευρήματα. Ευθύνονται σε σημαντικό βαθμό, για την εμφάνιση ισχαιμικών καρδιαγγειακών νοσημάτων σε μικρότερες ηλικιακές ομάδες (3η και 4η δεκαετία της ζωής).
-Σε παθολογικές καταστάσεις όπως σακχαρώδης διαβήτης, ο υποθυρεοειδισμός, το νεφρωσικό σύνδρομο, η χρόνια νεφρική ανεπάρκεια, η παχυσαρκία, η λήψη φαρμάκων (π.χ. διουρητικά).
-Στην κακή διατροφή και σε συνθήκες όπως η καθιστική ζωή και η αύξηση του σωματικού βάρους.

   Η δυσλιπιδαιμία σχετίζεται άμεσα με τη διεργασία της αθηροσκλήρωσης και τα καρδιαγγειακά νοσήματα. Επίσης ως βασική συνιστώσα του μεταβολικού συνδρόμου, συμβάλλει όχι μόνο στην αύξηση του κινδύνου στεφανιαίας νόσου, αλλά και στον αυξημένο κίνδυνο για σακχαρώδη διαβήτη τύπου 2.