Οι πολυκυστικές ωοθήκες είναι ένα σύνδρομο που εμφανίζεται σε νεαρά κορίτσια ως επί το πλείστον, με διάφορα συμπτώματα όπως παχυσαρκία, υπερτρίχωση, υπερανδρογοναιμία, διαταραχές περιόδου, ανωορρηξία, υπογονιμότητα.

   Η επιστημονική-επαγγελματική καταξίωση, η έντονη οικογενειακή πίεση και η μη αποδεκτή εικόνα του σώματος έχει σαν αποτέλεσμα την αύξηση μιας υποφυσιακής ορμόνης της LH.

   Αυτή δρα στον φλοιό των ωοθηκών και τις γεμίζει με πολλές κύστεις περιφερικά διαταγμένες, αυξάνει τον όγκο των ωοθηκών (αύξηση στρώματος), με τελικό αποτέλεσμα την υπερπαραγωγή υψηλών ποσών ανδρικών ορμονών ωοθηκικής προελεύσεως στο γυναικείο σώμα.

   Βέβαια πρέπει να γνωρίζουμε ότι το stress δρα και μέσω μιας άλλης οδού, της οδού των επινεφριδίων, τα οποία από τον φλοιό παράγουν τα «επινεφριδιακά» ανδρογόνα που ορισμένα είναι σχεδόν πανομοιότυπα με αυτά των ωοθηκών και έχουν εντονότερη δράση στο εφηβικό-νεανικό σώμα (λιπαρότητα, ακμή, τριχόπτωση, κλειτοριδομεγαλία).

   Επειδή η υπερπαραγωγή των ανδρογόνων από τα δύο προαναφερθέντα σημεία έχει σχεδόν πανομοιότυπη δράση και τα συμπτώματα μπορεί να οφείλονται σε πολλές άλλες ενδοκρινοπάθειες, είναι απαραίτητη η βαθιά γνώση του θεράποντος ιατρού (γυναικολόγου-ενδοκρινολόγου) όσον αφορά τη διάγνωση και τη θεραπευτική αγωγή του ατόμου.

   Συνοψίζοντας, για τις πολυκυστικές ωοθήκες δεν υπάρχει μόνιμη θεραπεία, επίσης υπάρχουν πολλές παραλλαγές και συνήθως εξαλείφεται μετά τη  γέννηση του πρώτου παιδιού.

Ο στόχος είναι η ομαλή ωοθηκική λειτουργία με ταυτόχρονη ελάττωση των ανδρογόνων για όσο το δυνατόν μεγαλύτερο διάστημα μέχρι την πρώτη εγκυμοσύνη!